دشواریهای شغلی فارغالتحصیلان این رشته نیز میتوان به این نکات اشاره کرد که : مهمترین مشکل این رشته جدید بودن آن است و این که هنوز برای آن برنامهریزیهای لازم به صورت کلان تدوین نشده است و در نتیجه پراکندهکاری در این رشته زیاد است و در کل جذب نیروی انسانی از کانال صحیحی انجام نمیگیرد وگرنه عمدتا فارغالتحصیلان این رشته از نظر بازارکار مشکلی ندارند. رشته مهندسی هوافضا نیازمند سرمایهگذاری کلان است و بیش از سایر صنایع از وضعیت اقتصادی کشور تاثیر میپذیرد یعنی اگر رشد اقتصادی خوبی داشته باشیم سرمایهگذاری در این بخش بیشتر میباشد و البته عکس این قضیه نیز صادق است. فارغالتحصیلان کادر مورد نیاز محاسبات ، طراحی، تحقیقات و ساخت صنایع مختلف هواپیمایی، هلیکوپترسازی، موشکی و صنایع دیگر را تامین میکنند. ● و اما هوافضا در بخش خصوصی چه جایگاهی دارد ؟ در سال ٧٠ وزارت صنایع لایحهای به مجلس داد که بر اساس آن بخش خصوصی میتوانست در کشور فعالیتهایی در زمینه هوافضا انجام بدهد . از سال ٧٢ نیز به صورت رسمی مجموعهای در وزارت صنایع متولی این کار شد و به صورت هدایتکننده شرکتها و مجموعههای بخش خصوصی فعالیت خود را آغاز کرد که حاصل این کار ، تولیداتی مثل ساخت هواپیمای گلایدر در بخش خصوصی بود که طراحی آن توسط فارغالتحصیلان همین رشته انجام شد و در حال حاضر نیز ١٠ فروند از این هواپیما تولید شده و با اخذ مجوزهای بینالمللی در باشگاههای سازمان هواپیمایی کشوری شروع به فعالیت کرده است. همچنین میتوان به پروژه طراحی و ساخت هواپیمای سبک موتوردار اشاره کرد که با موفقیت انجام شده و پروازهای آزمایشی را نیز انجام داده است و بالاخره پروژه هواپیمای سمپاش از پروژههایی است که به تازگی در بخش خصوصی صنایع کشور مطرح شده است . در حال حاضر در کشور ما به ساخت هواپیما به دلیل عدم سرمایهگذاری توجه زیادی نمیشود اما فارغالتحصیلان این رشته میتوانند در فرودگاهها در قسمت تعمیر و نگهداری هوایی و همچنین در صنایع دفاع روی طراحی موشک و جنگافزارها فعالیت بکنند. علاوه بر اینها میتوانند روی آئرودینامیک خودروها، سازههای خودروسازی و تولید توربینهای بخار برای تولید برق کار بکنند. فارغالتحصیلان این رشته میتوانند در شرکتهای خصوصی، هواپیماهای کوچک دو نفره و یا چهارنفرهای را که در دست ساخت است با استانداردهای بینالمللی تطابق داده و برای هواپیما گواهی پرواز یا تولید بگیرند. |